Abstract:
Kebanyakan negara membangun termasuklah Malaysia, pihak kerajaan sebagai sebahagian daripada pihak berkepentingan telah memberikan komitmen yang tinggi untuk mengurus dan menangani isu biodiversiti hutan. Bagi kajian kes biodiversiti di Tasik Kenyir, matlamat utama kajian adalah untuk meneroka amalan pengurusan biodiversiti hutan oleh pihak kerajaan. Khususnya, ia bertujuan untuk menjelaskan tentang bentuk mekanisme pelaksanaan peraturan regulatif yang diamalkan di Malaysia. Kajian ini juga bertujuan untuk mengenal pasti fungsi aktor formal dan tidak formal serta untuk mengenal pasti cabaran yang dihadapi oleh aktor-aktor ini. Kajian kualitatif ini menggunakan teori analisis institusional dan pembangunan (AIP) dan data primer dikumpulkan dengan menemu bual sembilan orang informan yang terdiri daripada kakitangan kerajaan di negeri Terengganu. Di samping itu, data sekunder juga diperoleh daripada dokumen rasmi kerajaan dan laman sesawang rasmi kerajaan serta bukan kerajaan. Analisis kajian menunjukkan terdapat tiga bentuk mekanisme peraturan regulatif pengurusan biodiversiti hutan yang diamalkan di Tasik Kenyir. Amalan pengurusan tersebut merangkumi bidang kuasa domestik pada peringkat negeri dan persekutuan serta bidang kuasa antarabangsa pada peringkat antarabangsa. Kajian ini mendapati bahawa fungsi aktor formal terbahagi kepada fungsi politik dan fungsi agensi.
