Abstract:
Jurang kemiskinan di antara bandar dan luar bandar merupakan aspek yang paling
penting dalam pertumbuhan ekonomi negara. Ketidakseimbangan pendapatan di antara
daerah akan memberi kesan kepada ekonomi negeri. Negeri Terengganu telah
mencatatkan kemiskinan yang kedua tertinggi selepas negeri Sabah pada tahun 2004
dengan catatan 15.4 peratus. Pendapatan di bawah Garis Kemiskinan (PGK) di negeri
ini adalah RM 734. Analisis frekuensi dan analisis "Cross tab" digunakan untuk
menganalisis jurang kemiskinan di antara kedua-dua daerah tersebut. Penemuan kajian
menunjukkan bahawa kadar kemiskinan di luar bandar adalah lebih tinggi berbanding
dengan kadar kemiskinan di bandar.
